Sam Genovese
Double Harmonic — For Two Voices and Sound. Text and music by Sam Genovese
Music - An evolving patch designed to thematically complement thoughts shared by Even Harmonic and Odd Harmonic.
Libretto
The speakers in this piece are named Even Harmonic and Odd Harmonic. Why harmonic? They are harmonics because they are perspectives on shared narrative themes and motifs and so in a way share the same root note or tonic. I suppose one could think about variation on a narrative theme in terms of major and minor keys, for example. However such thinking is too boxed in for me. Narrative themes and musical themes can be too rooted, to exact in their “aboutness,” but a fundamental pitch, while certainly anchored to an exact numeric quantity, is actually more amorphous: what is 500Hz “about” anyway? And so here I think in terms of harmonics which allow harmonious & dissonant interplay, and more freedom. Even Harmonic and Odd Harmonic blend in parts of their Venn diagram, but they also ricochet off one another.
Dubbel Harmonic - Voor twee stemmen en geluid. Tekst en muziek door Sam Genovese
Muziek - Een zich ontwikkelende patch ontworpen om de gedachten gedeeld door Even Harmonic en Odd Harmonic thematisch aan te vullen.
Libretto
De sprekers in dit stuk heten Even Harmonic en Odd Harmonic. Waarom harmonisch? Ze zijn harmonisch omdat ze perspectieven hebben op gedeelde verhalende thema's en motieven en dus in zekere zin dezelfde grondtoon of tonica delen. Ik veronderstel dat men zou kunnen denken over variatie op een verhalend thema in termen van majeur en mineur toonaarden, bijvoorbeeld. Maar een dergelijke denkwijze is voor mij te gesloten. Verhalende thema's en muzikale thema's kunnen te geworteld zijn, te exact in hun "aboutness", maar een grondtoon, hoewel zeker verankerd in een exacte numerieke grootheid, is eigenlijk meer amorf: waar gaat 500Hz eigenlijk "over"? En dus denk ik hier in termen van harmonischen die harmonisch & dissonant samenspel mogelijk maken, en meer vrijheid. Even Harmonic en Odd Harmonic mengen zich in delen van hun Venn diagram, maar ze ketsen ook op elkaar af.
Double Harmonic — For Two Voices and Sound. Text and music by Sam Genovese
Music - An evolving patch designed to thematically complement thoughts shared by Even Harmonic and Odd Harmonic.
Libretto
The speakers in this piece are named Even Harmonic and Odd Harmonic. Why harmonic? They are harmonics because they are perspectives on shared narrative themes and motifs and so in a way share the same root note or tonic. I suppose one could think about variation on a narrative theme in terms of major and minor keys, for example. However such thinking is too boxed in for me. Narrative themes and musical themes can be too rooted, to exact in their “aboutness,” but a fundamental pitch, while certainly anchored to an exact numeric quantity, is actually more amorphous: what is 500Hz “about” anyway? And so here I think in terms of harmonics which allow harmonious & dissonant interplay, and more freedom. Even Harmonic and Odd Harmonic blend in parts of their Venn diagram, but they also ricochet off one another.
Dubbel Harmonic - Voor twee stemmen en geluid. Tekst en muziek door Sam Genovese
Muziek - Een zich ontwikkelende patch ontworpen om de gedachten gedeeld door Even Harmonic en Odd Harmonic thematisch aan te vullen.
Libretto
De sprekers in dit stuk heten Even Harmonic en Odd Harmonic. Waarom harmonisch? Ze zijn harmonisch omdat ze perspectieven hebben op gedeelde verhalende thema's en motieven en dus in zekere zin dezelfde grondtoon of tonica delen. Ik veronderstel dat men zou kunnen denken over variatie op een verhalend thema in termen van majeur en mineur toonaarden, bijvoorbeeld. Maar een dergelijke denkwijze is voor mij te gesloten. Verhalende thema's en muzikale thema's kunnen te geworteld zijn, te exact in hun "aboutness", maar een grondtoon, hoewel zeker verankerd in een exacte numerieke grootheid, is eigenlijk meer amorf: waar gaat 500Hz eigenlijk "over"? En dus denk ik hier in termen van harmonischen die harmonisch & dissonant samenspel mogelijk maken, en meer vrijheid. Even Harmonic en Odd Harmonic mengen zich in delen van hun Venn diagram, maar ze ketsen ook op elkaar af.
Double Harmonic (23.00)
Bio
Sam Genovese (Even Harmonic)
Sam is an experimental sound artist, composer and filmmaker.
His work takes the form of albums, films, opera, installations and live free improvisation.
Somewhere between song, sound sculpture, and phantom score, the varied terrain of Sam Genovese’s albums plays within the realm of electronic, computer, and new music, but precludes full subscription to any tradition.
A passion for film and the influence of European and experimental cinema is evident throughout all Genovese’s sound and video work, this perhaps no more evident than in his 2020 film and experimental electronic opera, Entanglementing. Whether or not visuals are provided, cinematic techniques and imagined narrative structures play at the heart of Genovese’s process, offering through lines that guide both compositional decisions and the listening experience.
Sam holds an MFA in Experimental Electronic Music and Recording from Mills College where he studied with Pauline Oliveros, Maggi Payne, Molly Holm, John Bischoff, Chris Brown, James Fei, Roscoe Mitchell.
Sam serves on the Curatorial Committee for the San Francisco Electronic Music Festival.
samgenovese.com
Leila Weefur (Odd Harmonic)
Leila Weefur (He/They/She) is an artist, writer, and curator based in Oakland, CA. Through video and installation, their interdisciplinary practice examines the performativity intrinsic to systems of belonging. The work brings together concepts of sensorial memory, abject Blackness, hyper surveillance, and the erotic. Weefur is a recipient of the Walter & Elise Haas Creative Work Fund and the MSP California Black Voices Project.
Weefur has worked with local and national institutions including The Wattis Institute, McEvoy Foundation, Berkeley Art Museum and Pacific Film Archive, SFMOMA, San Francisco Art Institute, Museum of the African Diaspora, and Smack Mellon. Weefur’s writing has been published in SEEN by BlackStar Productions, Sming Sming Books, Baest Journal, and more.
Weefur is a lecturer at Stanford University and a member of The Black Aesthetic.
leilaweefur.com
Bio
Sam Genovese (Even Harmonic)
Sam is een experimentele geluidskunstenaar, componist en filmmaker. Zijn werk neemt de vorm aan van albums, films, opera, installaties en live vrije improvisatie. Ergens tussen song, geluidssculptuur en fantoompartituur speelt het gevarieerde terrein van Sam Genovese's albums zich af binnen het domein van de elektronische, computer- en nieuwe muziek, maar sluit een volledig abonnement op welke traditie dan ook uit.
Een passie voor film en de invloed van Europese en experimentele cinema is duidelijk aanwezig in al Genovese's geluids- en videowerk, dit is misschien niet duidelijker dan in zijn 2020 film en experimentele elektronische opera, Entanglementing. Of er nu wel of geen visuals worden geboden, filmische technieken en ingebeelde narratieve structuren spelen een centrale rol in Genovese's proces, en bieden doorgaande lijnen die zowel compositorische beslissingen als de luisterervaring sturen.
Sam behaalde een MFA in Experimental Electronic Music and Recording aan het Mills College waar hij studeerde bij Pauline Oliveros, Maggi Payne, Molly Holm, John Bischoff, Chris Brown, James Fei en Roscoe Mitchell.
Sam zit in het Curatorial Committee van het San Francisco Electronic Music Festival.
Leila Weefur (Odd Harmonic)
Leila Weefur (He/They/She) is een kunstenaar, schrijver en curator gevestigd in Oakland, CA. Door middel van video en installatie onderzoekt hun interdisciplinaire praktijk de performativiteit die inherent is aan systemen van samenhorigheid. Het werk brengt concepten samen van zintuiglijk geheugen, abjecte zwartheid, hyper surveillance, en het erotische. Weefur is een begunstigde van het Walter & Elise Haas Creative Work Fonds en het MSP California Black Voices Project.
Weefur heeft gewerkt met lokale en nationale instellingen, waaronder het Wattis Institute, McEvoy Foundation, Berkeley Art Museum en Pacific Film Archive, SFMOMA, San Francisco Art Institute, Museum of the African Diaspora, en Smack Mellon. Weefur's schrijven is gepubliceerd in SEEN door BlackStar Productions, Sming Sming Books, Baest Journal, en meer.
Weefur is een docent aan de Stanford Universiteit en lid van The Black Aesthetic.
Bio
Sam Genovese (Even Harmonic)
Sam is an experimental sound artist, composer and filmmaker.
His work takes the form of albums, films, opera, installations and live free improvisation.
Somewhere between song, sound sculpture, and phantom score, the varied terrain of Sam Genovese’s albums plays within the realm of electronic, computer, and new music, but precludes full subscription to any tradition.
A passion for film and the influence of European and experimental cinema is evident throughout all Genovese’s sound and video work, this perhaps no more evident than in his 2020 film and experimental electronic opera, Entanglementing. Whether or not visuals are provided, cinematic techniques and imagined narrative structures play at the heart of Genovese’s process, offering through lines that guide both compositional decisions and the listening experience.
Sam holds an MFA in Experimental Electronic Music and Recording from Mills College where he studied with Pauline Oliveros, Maggi Payne, Molly Holm, John Bischoff, Chris Brown, James Fei, Roscoe Mitchell.
Sam serves on the Curatorial Committee for the San Francisco Electronic Music Festival.
samgenovese.com
Leila Weefur (Odd Harmonic)
Leila Weefur (He/They/She) is an artist, writer, and curator based in Oakland, CA. Through video and installation, their interdisciplinary practice examines the performativity intrinsic to systems of belonging. The work brings together concepts of sensorial memory, abject Blackness, hyper surveillance, and the erotic. Weefur is a recipient of the Walter & Elise Haas Creative Work Fund and the MSP California Black Voices Project.
Weefur has worked with local and national institutions including The Wattis Institute, McEvoy Foundation, Berkeley Art Museum and Pacific Film Archive, SFMOMA, San Francisco Art Institute, Museum of the African Diaspora, and Smack Mellon. Weefur’s writing has been published in SEEN by BlackStar Productions, Sming Sming Books, Baest Journal, and more.
Weefur is a lecturer at Stanford University and a member of The Black Aesthetic.
leilaweefur.com
Bio
Sam Genovese (Even Harmonic)
Sam is een experimentele geluidskunstenaar, componist en filmmaker. Zijn werk neemt de vorm aan van albums, films, opera, installaties en live vrije improvisatie. Ergens tussen song, geluidssculptuur en fantoompartituur speelt het gevarieerde terrein van Sam Genovese's albums zich af binnen het domein van de elektronische, computer- en nieuwe muziek, maar sluit een volledig abonnement op welke traditie dan ook uit.
Een passie voor film en de invloed van Europese en experimentele cinema is duidelijk aanwezig in al Genovese's geluids- en videowerk, dit is misschien niet duidelijker dan in zijn 2020 film en experimentele elektronische opera, Entanglementing. Of er nu wel of geen visuals worden geboden, filmische technieken en ingebeelde narratieve structuren spelen een centrale rol in Genovese's proces, en bieden doorgaande lijnen die zowel compositorische beslissingen als de luisterervaring sturen.
Sam behaalde een MFA in Experimental Electronic Music and Recording aan het Mills College waar hij studeerde bij Pauline Oliveros, Maggi Payne, Molly Holm, John Bischoff, Chris Brown, James Fei en Roscoe Mitchell.
Sam zit in het Curatorial Committee van het San Francisco Electronic Music Festival.
Leila Weefur (Odd Harmonic)
Leila Weefur (He/They/She) is een kunstenaar, schrijver en curator gevestigd in Oakland, CA. Door middel van video en installatie onderzoekt hun interdisciplinaire praktijk de performativiteit die inherent is aan systemen van samenhorigheid. Het werk brengt concepten samen van zintuiglijk geheugen, abjecte zwartheid, hyper surveillance, en het erotische. Weefur is een begunstigde van het Walter & Elise Haas Creative Work Fonds en het MSP California Black Voices Project.
Weefur heeft gewerkt met lokale en nationale instellingen, waaronder het Wattis Institute, McEvoy Foundation, Berkeley Art Museum en Pacific Film Archive, SFMOMA, San Francisco Art Institute, Museum of the African Diaspora, en Smack Mellon. Weefur's schrijven is gepubliceerd in SEEN door BlackStar Productions, Sming Sming Books, Baest Journal, en meer.
Weefur is een docent aan de Stanford Universiteit en lid van The Black Aesthetic.